مناجات التائبینمناجات التائبین یا مناجات توبه کنندگان، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد(ع) نقل شده است. موضوع آن توبه و استغفار است و به آثار زیان‌بار گناه اشاره شده است. ۱ - سندمناجات تابئین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان [۲]
قمی، مفاتیح الجنان،۱۶۴
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز جمعه تعیین کرده است۲ - پیام‌ها و مضامین• توبه و استغفار به خاطر کوتاهی. • اشاره به آثار زیان بار گناه که خواری و ذلت در دنیا و آخرت، دوری از خدا و مرگ دل‌ها است. • اشاره به اینکه توبه وسیله نیل به رحمت الهی است. • سخن گفتن با حالت تذلل و زبان التماس و زاری با خداوند، انسان را برای دریافت رحمت الهی مستعد می‌کند. • اشاره به رازداری و پرده پوشی خداوند بر گناهان بنده. • درخواست بخشش گناهانی که انسان را به گرداب هلاکت می‌افکند، ببخشد. • درخواست پرده پوشی نسبت به خطا‌ها و رسوایی‌های پنهان انسان. • اشاره به این نکته که گنه کار را مستحق ملامت و سرزنش خدا است: «لک العتبی حتی ترضی» • اشاره به پنج صفت خداوند؛ اجابت کننده درماندگان، برطرف کننده زیان، احسان کننده بزرگ، دانای اسرار و پرده پوشی بر خطا‌ها و درخواست بخشش از خداوند. [۵]
سجاده های سلوک، مصباح، یزدی، محمد تقی،ج۱ ص ۱۳۰ ـ ۴۷
۳ - شرح ها• کتابی به نام بازگشت به سوی دوست ترجمه و شرح مختصری از مناجات التائبین است که به وسیله محمد صالح احمدوند تألیف شده است. • بازگشت به سوی او شرح مناجات تائبین تألیف محمدباقر تحریری است. •ابوالفضل بهرام پور کتابی به نام تفسیر عرفانی مناجات تائبین در شرح مناجات تائبین دارد. ۴ - پانویس
۵ - منابع• مصباح، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰. • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. رده‌های این صفحه : امام سجاد
|